Een andere manier van paarden trainen,

Eerste paard, niet de beste ervaring....

Tara is eigenlijk niet mijn eerste paard. Mijn eerste paard was uiterlijk gezien mijn droom paard, een paint, met mooie vlekken en kleuren maar zonder ons weten met een zwaar verleden. Ik en mijn ouders hadden op dit gebied nog niet genoeg kennissen over paarden en daar is jammer genoeg zo als veel gevallen gebruik van gemaakt geweest. We waren het paard gaan testen en ik kon er alles mee doen, een schat was het in mijn ogen. We konden zelfs zonder ook maar enkel probleem naast een super drukke straat stappen waar gigantisch camions langs kwamen, het paard gaf geen kick ! Als je het mijn nu vraagt, dit is vreemd. Eenmaal bij ons aangekomen mochten we van de vorige eigenaar niks met het paard doen van training de eerste 2 weken, we moesten haar tijd geven te wennen aan de nieuwe locatie. Opnieuw zeg ik je, dit is vreemd. Natuurlijk moet je het paard wat tijd geven begrijp mij niet verkeerd. Een verhuis is echt super zwaar voor een paard maar dit wilt niet zeggen dat je er niks mee mag doen, het is juist goed om goede stimulatie te bieden aan je paard na een verhuis en ook gewoon gedurende heel zijn leven, paarden zijn van naturen super curieuze dieren. We hebben dan geluisterd naar wat de vorige eigenaar ons aanraden en ook het bit dat volgens haar nodig was om te kunnen rijden met het paard gekocht. Jullie kennen de drill al, vreemd… Een paard dat een super streng bit nodig heeft om te kunnen berijden ? Er klopt iets niet.

Na het lange wachten mocht ik eindelijk op mijn paard rijden ! Maar wat een geweldig moment moest zijn veranderde al snel in het begin van mijn trauma. Het paard raakte in paniek en ik viel er af en brak mijn pols. Daarna konden we niks meer doen met haar, ze liet niemand meer toe op haar rug, zelfs professionals die we dan uiteindelijk hadden ingeschakeld snapten niet hoe iemand dit paard aan ons als beginners had kunnen verkopen. Er was dus een vermoeden dat het paard een kalmeringsmiddel had gekregen toen we haar waren gaan testen en waarschijnlijk weer iets toegediend gekregen voor ze bij ons aankwam. Want hoe kan het dat een paard tijdens de test rit zo braaf is en ineens verandert in een wilt dier waar zelfs experts niet willen opkruipen ? Dit paard is toen terug gebracht naar de vorige eigenaar.

Ik zou nu elke persoon die de paarden microbe te pakken hebben gekregen en de stap zetten naar een eerste paard te kopen, aanraden om de hulp van een paarden kenner in te schakelen om je te helpen een goede match te vinden. Iemand die het gedrag van paarden goed kan lezen en kan zien of het paard echt braaf en rustig is en niet iets vreemds heeft toegediend gekregen of misschien moe is gemaakt geweest voor jou bezoekje om de test rit "goed" te laten verlopen, want dit gebeurt jammer genoeg zo vaak...

Angsten aan de kant ! het is en blijft mijn passie,

Ook al was ik nu verschrikkelijk bang om te rijden, toch bleven die paarden kriebels in mij en ik wou het niet opgeven ik moest en zou terug paard rijden. Even later begonnen we dan terug met de zoektocht naar een paard want dit bleef mijn droom. Toen kwam Tara op ons pad, een haflingertje van 3,5 jaar, super braaf onder het zadel. Ik mocht haar uitproberen op wandeling, dit voelde goed. Tot dat er een paard die mee was met de groep een open wei zag en dacht dat het feest was en er in vloog, iedereen moest dringend van zijn paard afstappen. Alle paarden werden wat onrustig buiten Tara, die bleef super braaf staan en at wat grasjes aan de zijkant. Door ons verleden zijn wij een 2de keer terug geweest om ze nog is te berijden en dit keer ging mijn zus haar uit testen, en ook zij was weg van deze schattige haflinger. Mijn zus heeft dan eerste Tara verder getraind onder begeleiding van paarden trainers omdat ik nog te onzeker was in het zadel en Tara was dan ook nog heel jong en onervaren, niet zo een goed combinatie om dan terug vertrouwen op te bouwen in het zadel.

2011

Het heeft dan even geduurd, maar met veel geduld en een super paard ons Tara aan mijn zijde waren we vertrokken voor de beste en mooiste avonturen samen. Zo hebben we onze eerste wedstrijden gereden en gewonnen, aan verschillende stages deelgenomen , op vakantie geweest en nog veel meer.

We bleven wel op een en dezelfde probleem samen stoten. Tara kon niet op de linker hoefslag galopperen. Ze sprong telkens aan in de foute galop maar rechts was het dan geen probleem om te galopperen. Ik heb raad gevraagd bij meerdere trainers, niks hielp… zelfs een Europese kampioen in de western discipline vond niet de juiste oplossing. Het is hem wel gelukt om Tara op de linker galop te krijgen maar de manier waarop, dat staat nog altijd in mijn geheugen gegraveerd. Met sporen in haar buik geduwd en dan ging het wel, en toen ik er achteraf terug opkroop had ik ineens een super "licht en lief" paard onder mij. Maar de dag er op verschoot ik mij een bult, en letterlijk. Tara had de dag er op bulten op elke kant van haar buik juist op de hoogte waar die sporen terecht komen. Die dag heb ik nooit meer zo maar iemand op mijn paard gelaten, dit moest anders want dit was niet gewoon trainen meer. Ik wil niet zeggen dat elke mens die met sporen rijd of een zweep gebruikt slecht is, het is de manier hoe je je spullen gebruikt dat het goed of slecht kunnen maken. Het zou moeten gebruikt worden als een hulp en niet als een straf. Het volgende idee van een paarden trainer voor Tara was haar staart vast hangen aan het zadel. Dit was ook geen natuurlijke manier maar ik had toen nog altijd niet genoeg kennis in het paarden lichaam en volgde blindelings de instructies van mijn instructeur. Dit werkte dan ook en ik kon de linker galop doen met Tara maar van het moment dat we haar staart weer los deden was het probleem er terug dus was dit echt een oplossing ? Hieruit heb ik dan geleerd dat het heel belangrijk is dat als je professioneel hulp inschakelt, je ook wel nagaat of het een trainer is die bij jou past. Die traint op een manier waar jij je aangenaam bij voelt. Als jij je niet goed voelt bij een bepaalde training methode zit je misschien niet bij de goed paardentrainer.

2019

Paardvriendelijk trainen, voor een mentale en fysieke balans, een andere manier van paarden trainen ontdekt,

Een paar jaar geleden ontdekte ik een nieuwe manier van paarden trainen en nog belangrijker ik had mij eindelijk verdiept in de biomechanica van het paarden lichaam. Iets dat ze op elke paard rijschool zouden moeten leren aan de mensen maar dit word niet gedaan en als je het mij vraagt zou dit een van de belangrijkste onderwerpen moeten zijn voor je op een paard kruipt. En ineens snapte ik wat mijn vroegere trainer probeerde te bereiken. Met Tara haar staart vast te hangen aan het zadel, forceer je eigenlijk de juiste buiging in haar lichaam. Maar hoe kan je verwachten van een paard dat die de juiste buiging en stelling kan aanhouden zonder dat deze correct getraind is geweest ? Zonder de juiste kracht training ? Stel je voor, jij bent ongetraind je hebt een normaal leventje, bijvoorbeeld: een bureau job en een hond waar je elke dag even een wandelingetje mee gaat maken. Je schakelt een trainer in want je wilt toch wel wat fitter worden, en die zegt ineens tegen je « hef die 20kg maar 15 keer in de lucht boven je hooft en loop dan 10km aan 8km/uur. Hup je kan het ! » ga jij dit echt kunnen uitvoeren zonder de juiste voorbereiding en stelselmatige training vooraf ? En als je het kan uitvoeren, kan je dan met zekerheid zeggen dat je geen pijn hebt in je lichaam en geen blessure hebt opgelopen ? is je antwoord nee ?

Waarom verwachten we dit dan wel van onze paarden dat ze dit in een keer doen ?

Ik ben dan dus begonnen met Tara te rechtrichten, en te focussen op de juiste voorbereidende training om die linker galop te kunnen uitvoeren. Na 2 maande regelmatig te rechtrichten, en weight shifts te oefenen, was ons probleem opgelost ! Ik kon zelfs met enkel een neckrop Tara in galop op de linker kant rijden, het leek wel een wonder na al die jaren zo had te sukkelen hiermee maar eigenlijk was de oplossing zo simpel en logisch achteraf.

Na dat mijn ogen zijn opengegaan en ik een heel nieuw manier van paarden trainen ben begonnen, is de connectie tussen mij en Tara sterker dan ooit geworden en het mooiste hiervan ? Tara is open gebloeid tot haar mooiste zelfs en ik besefte ineens dat ik geen krachtige machine meer onder mij heb, maar een prachtige en sterke partner naast mij die vrijwillig met een vrolijke hinnikje komt vragen om samen weer een nieuwe dag tegemoet te gaan.

Wil jij deze gevoelens ook ervaren met je paard ? Om eindelijk die connectie waar je van droomt te vinden en samen te groeien als je beste zelf ? Neem dan contact op en laat mij jou en je paard helpen het juist pad te vinden 😌